Sasathorn House

....มีใครบางคนเคยบอกว่า...เราไม่สามารถอยู่ในสถานที่ ที่เราไม่เคยอยู่ แต่ฉันกำลังจะพิสูจน์ให้ทุกคนรู้ว่า ฉันคนหนึ่ง สามารถอยู่ได้ในทุกๆที่ แม้ว่าจะไม่คุ้นเคย และไม่มีเงินทองมากมาย แต่ก็มีความสุขในการใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ที่นี่.....Sasathorn House...

ข้าวแต๋นปอย

ข้าวแต๋นปอย

    วันนี้ฉันได้รับของฝากจากทางบ้านส่งมา นั่นคือ ขนมนางเล็ด หรือที่หมู่บ้านของฉันเขาเรียกกันว่า "ข้าวแต๋นปอย" หลายคนอาจจะรู้จักข้าวแต๋นน้ำแตงโม ของฝากจากลำปาง แต่เจ้า "ข้าวแต๋นปอย" นี่สิมันเป็นยังไง ฉันนึกสนุก ก็เลยถ่ายรูปเอาไว้ ก่อนที่จะจัดการส่งมัน ลงไปนอนเล่นอยู่ในพุงของฉัน จริงๆแล้วมันก็คือขนมนางเล็ดธรรมดานี่ล่ะค่ะ แต่พิเศษตรงที่มันไม่มีอะไรเลย ขอขยายความนะคะ ว่าขนมชนิดนี้เป็นขนมที่ชาวบ้านทำขึ้น จากการที่นำขนมมาร่วมงานบวช หรืองานปอยของเพื่อนบ้านนั่นเอง เป็นการประยุกต์ เอาข้าวเหนียวที่รับประทานกัน เป็นอาหารหลัก มาแช่ในน้ำอ้อย แล้วเอาข้าวที่ได้มาแผ่ บนกระด้งที่มีตอกทำเป็นวงเล็กๆ เรียงเอาไว้ ตาก 1 แดด ซึ่งงานบวชมักจะเป็นช่วงเดือนเมษายน ซึ่งอากาศร้อนอยู่แล้วและแดดแรงพอที่จะทำให้ข้าวเหนียวแห้งสนิท สีที่ได้จะคล้ำจากน้ำอ้อยนั่นเอง จากนั้นก็จะเอาไปทอดจนสุก ก็จะได้ "ข้าวแ๋ต๋นปอย" อย่างที่เห็นค่ะ  ไม่มีการราดหรือโรยอะไรทั้งสิ้น เพราะหวานพอดีๆ ไม่แสบลิ้น และร้อนในด้วย อร่อยแบบPlain Plain ค่ะ ที่สำคัญหาทานยากด้วยสิคะ เพราะถ้าไม่มีงานบวช ก็อดทานกัน จนกว่าจะถึงฤดูกาลบวชอีกครั้ง ที่ฉันรอคอย เพื่อจะได้ทาน "ข้าวแต๋นปอย" อีกครั้งหนึ่ง ขอบอกว่า ถ้าได้ลองทานตอนทอดเสร็จใหม่ๆ จะอร่อยที่สุดค่ะเพราะ กรอบ และหอมกลิ่นน้ำอ้อยตลบอบอวล 
     หากใครได้มาเยือนถึงถิ่น ยินดีที่จะเสาะหาให้ทานซักครั้ง แล้วคุณจะรัก "ข้าวแต๋นปอย" ขนมอร่อยพื้นบ้านของแพร่ค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น